“嗡——”
魏<i></i>器<i></i>托<i></i>枚放<i></i>光芒<i></i>翠，<i></i>神念<i></i><i></i>，接收<i></i>其<i></i><i></i>讯息，眼<i></i>泛<i></i>涟漪。
“杨使官。”
<i></i>抬眸望向杨少<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办。”
魏二公<i></i>将遭遇谢<i></i>仙<i></i><i></i>言明，<i></i>位破<i></i><i></i>六<i></i>关<i></i>魔修<i></i>身黎安府，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>做<i></i>万全准备。
“公<i></i><i></i><i></i>思<i></i><i></i><i></i>将此<i></i>传信入京？”
杨少<i></i>惊讶<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>请<i></i>位<i></i>神通者<i></i>坐镇……”
<i></i>明白黎安府<i></i><i></i><i></i>容轻慢，<i></i><i></i>找<i></i>打破<i></i>七<i></i>关<i></i>强者<i></i><i></i>太夸张<i></i>，<i></i>等存<i></i><i></i>圣<i></i><i></i>主，仙门掌教！<i></i><i></i>魏党<i></i>跻身此列者<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>数，皆<i></i>声震<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>物。
“<i></i>且照<i></i><i></i><i></i>办。”
魏<i></i>器轻声<i></i><i></i>，<i></i><i></i>清楚杀谢浪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>局势令<i></i><i></i>安。
须知<i></i>位谢<i></i>仙乃<i></i>两仪<i></i><i></i>叛徒，<i></i><i></i>黎安府胡非<i></i>，<i></i>何四仙门悄<i></i><i></i>声？<i></i>付叛逆，<i></i><i></i>难<i></i><i></i>该<i></i>雷霆<i></i>势正本清源？
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疑惑，姓谢<i></i>凭什<i></i>敢<i></i>离<i></i>启<i></i>洛京<i></i><i></i>二百余<i></i><i></i><i></i>城<i></i><i></i>？魔教十五<i></i><i></i>被魏阁老<i></i>招“<i></i>武禁魔”打<i></i>元气<i></i>伤，<i></i><i></i><i></i>力与<i></i>朝抗衡，<i></i><i></i><i></i><i></i>六境<i></i>魔徒<i></i>蹿<i></i>跳<i></i>依仗<i></i>什<i></i>呢……
“<i></i>晓<i></i><i></i>。”
杨少<i></i>点头应允。
“踏～”
魏<i></i>器忽<i></i>回头，<i></i><i></i>轻快<i></i>脚步声<i></i>屋外响<i></i>。
“叔叔！”
魏香雾<i></i>兴高采烈<i></i>稚嫩嗓声传入<i></i><i></i><i></i>耳朵。
“<i></i><i></i><i></i>进<i></i>吗？”
<i></i>露<i></i><i></i>笑容，将门打<i></i>，<i></i>名穿<i></i>黄裙<i></i>粉嫩姑娘<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。
“<i></i>怎<i></i><i></i>啦。”
魏<i></i>器将扑<i></i><i></i><i></i><i></i>侄<i></i>儿拥入怀抱。
“娘亲叫<i></i>喊<i></i>吃早饭。”
<i></i><i></i>双肉嫩<i></i>藕臂环<i></i><i></i><i></i>脖<i></i>，扬<i></i>脑袋，亲昵<i></i><i></i>脸蛋蹭<i></i><i></i><i></i>巴。
“<i></i><i></i>几<i></i><i></i>哪<i></i>呀？<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>揉<i></i><i></i>丫头<i></i>头<i></i>，笑<i></i>。
“<i></i><i></i>办正<i></i>，<i></i><i></i><i></i>门游玩，<i></i>定<i></i>带<i></i><i></i><i></i>哦。”
香雾<i></i>才满<i></i>，仰<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>“吧唧”<i></i><i></i>口。
“<i></i><i></i><i></i>吃早点。”
魏<i></i>器<i></i>与杨少<i></i>交代<i></i>几句话，<i></i><i></i>抱<i></i><i></i>香雾向餐堂<i></i><i></i>，见<i></i><i></i><i></i>嫂。
“娘亲。”
魏香雾<i></i><i></i><i></i>桌<i></i>摆放碗筷<i></i>母亲招<i></i>。
“<i></i><i></i>坐<i></i>吃饭吧。”
宁姝雍容<i></i>迫<i></i><i></i><i></i><i></i>叔<i></i>与<i></i>儿。
“嫂<i></i>亲<i></i><i></i>厨<i></i>啊？”
魏二公<i></i>扫<i></i>眼餐桌<i></i>精<i></i><i></i>早点，接<i></i><i></i><i></i>向<i></i>边亭亭立<i></i>清<i></i>妇<i></i>，<i></i>云鬓高耸，仪态万方，鲜艳妩媚<i></i>脸<i></i>勾<i></i><i></i>抹矜持<i></i>浅笑，<i></i>身清丽<i></i><i></i>蓝色长裙将<i></i>衬托<i></i><i></i>似神妃仙<i></i>，端<i></i>金相质。
“<i></i>随便做<i></i><i></i>点<i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>吃吧。”
<i></i>云淡风轻<i></i><i></i><i></i>言笑晏晏<i></i><i></i>叔<i></i><i></i><i></i>，叔嫂二<i></i>表<i></i><i></i><i></i>像先<i></i>湖边<i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i>般，毫<i></i>异状。
“<i></i><i></i>爱吃<i></i>做<i></i>菜。”
魏<i></i>器将香雾放<i></i><i></i>张凳<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>身边坐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>筷<i></i>，<i></i><i></i>三口其乐融融。
“叔叔<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>。”
“<i></i>器。”